ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 188 ΧΡΟΝΙΑ: ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΥΨΗΛΑΝΤΗ!!! ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΑΞΙΑΡΧΟΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ

Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε σήμερα, Κυριακή, για πρώτη φορά μετά από 188 χρόνια, επιμνημόσυνη δέηση για τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Β', παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, στον ιερό ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου φυλάσσεται η καρδιά του Αλ. Υψηλάντη και του αδερφού του, Γεώργιου.

Πλήθος κόσμου, σύλλογοι Ποντίων και εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Ινστιτούτου Διαβαλκανικής Συνεργασίας "Ρήγας Βελεστινλής" και της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών "Αλέξανδρος Υψηλάντης", ανάμεσά τους, ο βουλευτής της ΝΔ, Θεόδ. Φορτσάκης, οι πρώην πρόεδροι της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης και Βύρων Πολύδωρας, ο δήμαρχος Μαραθώνα, Ηλίας Ψινάκης και η ηθοποιός Μιμή Ντενίση.

Αξιοσημείωτη είναι η ιστορία πίσω από τη μεταφορά της καρδιάς του Αλ. Υψηλάντη στην Ελλάδα. O Αλέξανδρος Υψηλάντης, μετά την επταετή φυλάκισή του και με βεβαρημένη πλέον την υγεία, εξέφρασε την επιθυμία να αποσπαστεί η καρδιά του μετά το θάνατό του και να μεταφερθεί στην Ελλάδα, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την επιστολή του αδελφού του Νικολάου προς τον Δημήτριο, ο οποίος πολεμούσε στην Ελλάδα:

«Φίλτατε αδελφέ Δημήτριε,

Νέος κτύπος κατετάραξε τας ψυχάς ημών. Ο αυτάδελφός του ημών Αλέξανδρος, ούτος ο αείμνηστος πατήρ ημών και φίλος, ως ουδείς άλλος, εν διαστήματι τριών λεπτών τη 19η Ιανουαρίου ετελεύτησε και εισήλθεν εις τας αιωνίους μονάς. Το τέλος του ήτο αγγελικώτατον, ως τα πάθη του μαρτυρικώτατα. Δια προσταγής του εκρατήσαμεν την καρδίαν του δια την πατρίδα, το οποίον και εκτελέσαμεν, ενταυτώ όμως εβαλσαμώθη και το σώμα του όπου αν η πατρίς θελήση να ενταφίαση και αυτό εν καιρώ τω προσήκοντι, να εκτελέσωμεν. Μακάρια η μνήμη του».

Η επιθυμία του Υψηλάντη έγινε πραγματικότητα και η καρδιά του αποσπάστηκε από το άψυχο σώμα του και φυλάχθηκε αρχικά στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου της Βιέννης. Εν συνεχεία, το 1843, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα στον τότε καθεδρικό ναό της Αγίας Ειρήνης, στην οδό Αιόλου.

Από το 1859, οι καρδιές τόσο του Αλ. Υψηλάντη όσο και του αδελφού του Γεωργίου εναποτέθησαν και φυλάσσονται μέχρι σήμερα στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στην οδό Στησιχόρου.

Η δε σορός του Αλέξανδρου Υψηλάντη, αρχικά ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο Σανκτ Μαρξ στη Βιέννη (στο αυστριακό και έπειτα στο ελληνικό τμήμα). Από εκεί το 1903 τα οστά του μεταφέρθηκαν εντός σαρκοφάγου στο οικογενειακό κτήμα των Σίνα – Υψηλάντη στο Ραπόλτεν Κίρχεν.

Τελικά, τον Αύγουστο του 1964 -μετά από 136 χρόνια- τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και εναποτέθησαν εντός ληκύθου στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως.